Sooreh النازعات
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا
1به نام خداى گستردهمهر مهرورز؛ سوگند به گيرندگان سختگير!
وَ ٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا
2سوگند به بازستانان نرم گير!
وَ ٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا
3سوگند به شناوران تندرو!
فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا
4و پيشى گيرندگان پيشتاز،
فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا
5و تدبير كنندگان كار [ها]،
يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ
6روزى كه لرزاننده مىلرزاند،
تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ
7در حالى كه (لرزاننده) دنباله رو در پى آن در آيد.
قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ
8در آن روز دلهاى مضطرب،
أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ
9چشمهايشان فروتن است!
يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ
10در حالى كه مىگويند:« آيا قطعا ما به حالت نخستين (زندگى) بازگردانده مىشويم؟!
أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ
11آيا هنگامى كه استخوانهاى پوسيدهاى شديم؟! »
قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ
12گفتند:« در آن صورت آن (رستاخيز) بازگشتى زيانبار است! »
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ
13و [لى] آن (رستاخيز) تنها يك خروش است!
فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ
14و ناگهان آنان بر روى زمين (رستاخيز) اند!
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ
15آيا خبر موسى به تو رسيده است؟!
إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى
16هنگامى كه پروردگارش او را در سرزمين مقدس« طوى »ندا داد:
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
17(كه) به سوى فرعون برو كه او طغيان كرده است.
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ
18و بگو:« آيا براى تو [ميلى به پاك شدن و] رشد يافتن هست؟!
وَ أَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ
19و (اينكه) تو را به سوى پروردگارت راهنمايى كنم پس بهراسى؟! »
فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
20و (موسى) نشانه (معجزه آساى) بزرگتر را به او نماياند.
فَكَذَّبَ وَ عَصَىٰ
21و [لى] تكذيب كرد و نافرمانى نمود.
ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ
22سپس با كوشش پشت كرد.
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
23و (مردم را) جمع كرد و ندا داد،
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ
24و گفت:« من پروردگار والاتر شما هستم. »
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَ ٱلۡأُولَىٰٓ
25پس خدا او را به مجازات بازپسين و نخستين گرفتار ساخت.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ
26قطعا در اين (امور) عبرتى است براى كسى كه بهراسد.
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُ بَنَىٰهَا
27آيا آفرينش شما سختتر است يا آسمان كه (خدا) آن را بنا كرد؟!
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا
28سقف آن را برافراشت و آن را مرتب نمود،
وَ أَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَ أَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا
29و شبش را تاريك كرد و نيمروزش را بيرون آورد.
وَ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ
30و بعد از آن، زمين را گسترش داد،
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَ مَرۡعَىٰهَا
31آبش و گياهش را از آن بيرون آورد،
وَ ٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
32و كوهها را استوار ساخت.
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَ لِأَنۡعَٰمِكُمۡ
33(اينها) مايه بهرهمندى براى شما و براى دامهاى شماست.
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
34و هنگامى كه (حادثه) دهشتناك بزرگتر در رسد،
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
35(همان) روزى كه انسان كوشش خود را به ياد مىآورد،
وَ بُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
36و دوزخ براى كسى كه مىبيند ظاهر مىگردد.
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
37و اما كسى كه طغيان كرده،
وَ ءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
38و زندگى پست (دنيا) را برگزيند،
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
39پس در واقع فقط دوزخ مقصد (او) است.
وَ أَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَ نَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
40و اما كسى كه از مقام پروردگارش بترسد و نفس را از هوس منع كند،
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
41پس در حقيقت تنها بهشت مقصد (او) است.
يَسَۡٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
42درباره ساعت (قيامت) از تو مىپرسند، وقوعش چه زمانى است؟
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
43تو از يادمان آن چه (بهرهاى) دارى؟!
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
44منتهاى آن فقط به سوى پروردگار توست.
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
45تو فقط هشدار دهنده كسى هستى كه از آن بهراسد.
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
46چنانكه گويى آنان روزى كه آن (قيامت) را مىبينند جز عصر گاهى يا نيمروز (ى در) آن (دنيا) درنگ نكردهاند.